Teño un encontro coa Morte
nalgunha disputada barricada,
cando a primavera volva con rumorosa sombra
e o recendo a mazá no aire--
teño un encontro coa Morte
cando coa primavera volvan os fermosos días azuis.
Pode ser que me colla da man
e levarame á súa terra escura
e pecharame ollos e apagarame o alento--
Pode ser que logre pasar por diante del, silandeiro.
Teño un encontro coa Morte
En algún outeiro esmagado e esquecido,
cando este ano volva a primavera
e saian as primeiras flores no prado.
Deus sabe que estabamos mellor acomodados
en seda e perfumados,
onde o amor latexa nun pracenteiro soño,
pulso preto do pulso, e o alento do alento,
onde os mellores espertares son silandeiros…
Pero teño un encontro coa Morte
A medianoite nalgunha vila ardendo,
cando a primavera viaxe ao norte outra vez,
e eu sempre cumpro o que digo,
non faltarei ao encontro.
Alan Seeger