Somos o que lembramos, somos o que vemos e o que queremos gardar na memoria.

Dende os comezos da súa existencia, os seres humanos tentaron conservar as imaxes do que vivían: as pinturas do dolmen de Dombate, as do interior das nosas igrexas, a obra de Soutomaior ou Alfonso Costa, as fotografías de Ruth Anderson na Galicia dos anos vinte, que retratan a nosa forma de vida e o noso xeito de ser, supoñen un exitoso intento de facer perdurar no tempo instantes que estaban destinados a se perder para sempre.