Teño un encontro coa Morte

nalgunha disputada barricada,

cando a primavera volva con rumorosa sombra

e o recendo a mazá no aire--

teño un encontro coa Morte

cando coa primavera volvan os fermosos días azuis.

Pode ser que me colla da man

e levarame á súa terra escura

e pecharame ollos e apagarame o alento--

Pode ser que logre pasar por diante del, silandeiro.

Teño un encontro coa Morte

En algún outeiro esmagado e esquecido,

cando este ano volva a primavera

e saian as primeiras flores no prado.

Deus sabe que estabamos mellor acomodados

en seda e perfumados,

onde o amor latexa nun pracenteiro soño,

pulso preto do pulso, e o alento do alento,

onde os mellores espertares son silandeiros…

Pero teño un encontro coa Morte

A medianoite nalgunha vila ardendo,

cando a primavera viaxe ao norte outra vez,

e eu sempre cumpro o que digo,

non faltarei ao encontro.

Alan  Seeger